ছুটীৰ পাৰ্টিৰ সৈতে এজন অন্তৰ্মুখী সংগ্ৰাম
‘ছুটীৰ পাৰ্টিৰ বাবে ঋতু। ৩১ অক্টোবৰৰ দুসপ্তাহমান আগতে হ্যালোইন, ফ্ৰেণ্ডছগিভিং, আৰু অগ্লি চুৱেটাৰ/চিক্ৰেট চান্টা/হোৱাইট এলিফেণ্ট পাৰ্টিলৈ ফেচবুকৰ নিমন্ত্ৰণ পাবলৈ আৰম্ভ কৰে। মই এই নিমন্ত্ৰণী পত্ৰবোৰ মোৰ ইভেণ্ট পেজত পপ আপ হোৱা দেখিছোঁ আৰু মোৰ প্ৰি-পাৰ্টি উদ্বেগ হয়। পাৰ্টিৰ আগৰ নিশা বা আনকি দিনটোতো দিব পৰা সম্ভাৱ্য অজুহাতবোৰৰ কথা ভাবিবলৈ আৰম্ভ কৰো। “মোৰ মনটো ভাল নহয় — মই ভাবো মই কিবা এটা ধৰিলোঁ। আজি ৰাতি বনাব পৰা নাই, ক্ষমা কৰিব!” “মই সম্পূৰ্ণৰূপে আঘাতপ্ৰাপ্ত নে মৃদুভাৱে থেতেলিয়াই পেলোৱা? ইহঁতক বিভাজিত কৰাৰ ১০টা উপায় পাহৰিলোঁ যে মই মোৰ মাকক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিলো যে আজি ৰাতি তাইৰ লগত স্কাইপ কৰিম — কেইবা সপ্তাহ ধৰি তাইৰ লগত কথা পতা নাই!” “মই জ্বলি থকা অট্টালিকাৰ পৰা কেঁচুৱা যমজ সন্তানক বচাই মোৰ গোৰোহাটো পেলাই দিলোঁ — বৰষুণৰ পৰীক্ষা ল’ব লাগিব!”
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
ঠিক আছে, মই কেতিয়াও উদ্ধাৰৰ কাহিনী এটা ৰচনা কৰাৰ ইমান দূৰলৈ যোৱা নাই, কিন্তু গৈছো প্ৰলোভিত। বন্ধু-বান্ধৱীক চাব নিবিচাৰো বুলি নহয়, সামাজিক সংযোগৰ ক্ষেত্ৰত মই গুৰুত্ব নিদিয়া সকলো বস্তুৰে ছুটীৰ পাৰ্টিবোৰেই শিখৰ৷ নিশ্চয়, সৰু সৰু কথা ক’ব পাৰো, কিন্তু হাতুৰীৰে কপালত খুন্দা মাৰিলেই ভাল হ’ব৷ হয়, নতুন মানুহ লগ পাব পাৰো আৰু সুখকৰ কথা-বতৰা পাতিব পাৰো, কিন্তু এই ছোৱালীজনীয়ে ইমান “মানুহৰ” সময়হে চম্ভালিব পাৰে। অৱশ্যে ফিংগাৰ ফুডৰ প্লেটত প্লেট খাব পাৰো আৰু ৰাতিটো বাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে লাহে লাহে পাঞ্চত টিপচি হ’ব পাৰো। অ’, ৰ’বা, সেইটো মোৰ কোনো সমস্যা নহয়।
এটা সময়ৰ উদাহৰণ দিওঁ, যিটো সময়ৰ মই কোনো সমাৱেশৰ পৰা অজুহাত দেখুৱাই নাছিলো। এই বছৰ হেল’ৱিনত বন্ধু এজনৰ ঘৰলৈ গ’লোঁ৷ মোৰ প্ৰেমিক আৰু মইতাৰ মাজতে মোৰ অন্তৰ্মুখী হোৱাৰ কোনো সম্পৰ্ক নাই আৰু আমি কেৱল প্ৰচেষ্টা চলোৱা নাছিলোঁ। বন্ধুৰ পাৰ্টিত হৰৰ চিনেমা, খাদ্য, ব্যক্তিগত অস্বস্তি আদি আছিল। ইতিমধ্যে তাত থকা বেছিভাগ মানুহকে লগ পাইছিলোঁ, কিন্তু মই তেওঁলোকক ভালদৰে চিনি নাপালোঁ, গতিকে মই ইণ্টাৰেকটিভতকৈ পৰ্যবেক্ষক অনুভৱ কৰি আছিলো।
মোৰ একমাত্ৰ ৰক্ষাকাৰী অনুগ্ৰহ আছিল মোৰ সহকৰ্মী আৰু তাইৰ প্ৰেমিকজনে দত্তক লোৱা কুকুৰৰ জোৰা এই বছৰ। মই মাত্ৰ মোৰ মনোযোগ সম্পূৰ্ণৰূপে কুকুৰবোৰৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত কৰিলোঁ। ছুটীৰ চিট চেটৰ হেঁচা এৰাই চলি ঠাইৰ বাহিৰত অনুভৱ কৰাৰ মোৰ প্ৰিয় পদ্ধতিটো: পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে খেলা। আন এটা কৌশল হ’ল কিতাপ বিচাৰি উলিওৱা আৰু ইমানেই মগ্ন হোৱাৰ “ভাও” লোৱা যে মই ক’ত আছো পাহৰি যাওঁ।
এয়া দলৰ দোষ নহয়। ইয়াত গৃহস্থ(ess) বা খাদ্য বা কোম্পানীটোৰ দোষ নহয়। ই বৰ্গক্ষেত্ৰৰ পেগ মিটছ ৰাউণ্ড হোলৰ এটা ক্লাছিক ক্ষেত্ৰ।
যদি মই পাৰ্টিলৈ যোৱাৰ সচেতন সিদ্ধান্ত লওঁ, এংগেজ হওঁ, আৰু এঘণ্টাৰো অধিক সময় থাকে, তেন্তে এইটোৱেই হয়:
খাদ্যৰ কথা কৈ আৰম্ভ কৰোঁ। সাধাৰণতে কোনোবাই এংগেজ কৰে কাৰণ খাদ্য কোনে ভাল নাপায়? মই এজন বিশাল খাদ্যপ্ৰেমী, গতিকে তেতিয়া মই হয়তো শেহতীয়াকৈ বনোৱা কিছুমান সুস্বাদু দক্ষিণ-পশ্চিম এগৰোলৰ ৰেচিপি এটা পৰামৰ্শ দিম।
এই ব্যক্তিজনে এই কথা-বতৰা ভাল পোৱা যেন লাগে, গতিকে মই তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ প্ৰিয় খাদ্যৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন সুধিছো আৰু তাৰ এটা আইএনএফপিৰ ৰাতিপুৱাৰ ৰুটিন পৰাই যাওঁ . মই যিমান পাৰো প্ৰশ্ন সুধিছো যাতে মই সেইজন হ’ব নালাগেকথা পাতিছে। কথা-বতৰা খাদ্যৰ পৰা খাদ্যৰ অভিজ্ঞতালৈ মানুহৰ অভিজ্ঞতালৈ বিকশিত হয় আৰু হয়তো ব্যক্তিগত হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে, যিটোক মই সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে আদৰণি জনাইছো। এই ব্যক্তিজনৰ পূৰ্বে উল্লেখ কৰা ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ কথা সুধিছো, আৰু যথেষ্ট সোনকালে, আমি হাঁহিছো, কান্দিছো, ফোন নম্বৰ বিনিময় কৰি আহিছো আৰু অহা সপ্তাহত কফিৰ পৰিকল্পনা কৰিছো।
তাৰ পিছত লগে লগে মই ধৰি ৰাখিব নোৱাৰাকৈয়ে ক্লান্ত হৈ পৰিছো নিজকে ওপৰলৈ তুলি লৈ। ঘৰলৈ যাওঁ। মই বিচলিত অনুভৱ কৰোঁ যে মোৰ জীৱনত এতিয়া আৰু এজন আপুনি ভালপোৱা কাৰোবাৰ সৈতে ব্ৰেক আপ কৰাৰ ১৮টা পদক্ষেপ & আপুনি ক'বলগীয়া সঠিক কথাবোৰ মানুহ আছে যাৰ বাবে মই অজুহাত উলিয়াব লাগিব যেতিয়া মই কেৱল নিজকে ৰাজহুৱাভাৱে কাৰো কাষত থাকিবলৈ আনিব নোৱাৰো।
বা, মই... পাৰ্টিৰ জীৱনটো, কোঠাটোৰ সকলোৰে লগত আড্ডা মাৰি “শ্বটছ!” কিন্তু পাঁচ ১৭ কিয় & আপুনি ব্যৱহাৰ কৰাৰ সময়ত সম্পৰ্কত কম যত্ন লোৱাৰ উপায় মিনিটৰ পাছত মই চোফাত শুই পৰিছো কাৰণ মই মোৰ সামাজিক শক্তিৰ প্ৰতিটো আউন্স পাৰ্টিটো ৰেম্পিং কৰাত ব্যৱহাৰ কৰিছিলোঁ।
আৰু তাৰ পিছত আছে পৰিয়ালৰ খ্ৰীষ্টমাছ পাৰ্টি। সৰু পৰিয়াল থকা আপোনালোকৰ বাবে মোৰ বহুত প্ৰশ্ন আছে। আচলতে আপুনি আপোনাৰ সকলো খুলশালীয়েকৰ নাম জানেনে? তেওঁলোকে আপোনাৰটো জানেনে? বাকী থকা বস্তু আছে নেকি? মই মাত্ৰ কল্পনা কৰিব পাৰো। দেউতাৰ ফালৰ বাৰ্ষিক পাৰিবাৰিক খ্ৰীষ্টমাছ পাৰ্টিটো কেইবছৰমান আগতে ইমানেই ডাঙৰ হৈ পৰিছিল যে আমি আৰু দাদাৰ ঘৰত কৰিব নোৱাৰিলোঁ৷ আমি এটা ইভেণ্ট চেণ্টাৰ ভাড়া কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিবলগীয়া হৈছিল।
মই সাধাৰণতে কোঠাটোত সোমাই গৈ বছৰত এবাৰহে দেখা পোৱা খুলশালীয়েক আৰু খুড়াৰ সাগৰৰ সন্মুখীন হওঁ, অৰ্থাৎ বহুত ধৰিব লাগে , গতিকে মোৰ এটা পছন্দ আছে: মোৰ পৰিয়ালৰ পাৰ্টিৰ মুখখন পিন্ধিব আৰু...মোৰ ব্যক্তিগত আপডেটটো আবৃত্তি কৰক, বা পিছফালে ২০ বছৰীয়া বাকেট লিষ্টত কৰিবলগীয়া চূড়ান্ত কামবোৰ থকা টেবুলখন বিচাৰি উলিয়াওক য'ত মোৰ প্ৰিয় ককাই লুকাই আছে আৰু কৌতুক ফাটিছে। কেতিয়াবা মই উন্মাদভাৱে ধৰিবলৈ কেঁচুৱা এটা বিচাৰিবলৈ চেষ্টা কৰো যাতে মোৰ ওচৰত নিৰৱে বহিবলৈ অজুহাত থাকে।
চাওক, মই সকলো অন্তৰ্মুখী লোকৰ হৈ কথা ক’ব নোৱাৰো, কিন্তু এইটোৱেই মোৰ অভিজ্ঞতা। হলিডে পাৰ্টি আৰু মই এটা ব্যৱস্থা কৰিছো, আৰু অৱশেষত আমি পাৰস্পৰিক সন্মানত উপনীত হ’লোঁ৷ মই ডিপ আনো, আৰু কেতিয়াবা পোহনীয়া কৰিবলৈ মেকুৰী এটাও থাকে৷ সঁচাকৈয়ে মই মাত্ৰ সেইটোৱেই সুধিছো।
আপুনি এই লেখাটো ভাল পাইছেনে? এই ধৰণৰ অধিক গল্প পাবলৈ আমাৰ নিউজলেটাৰত চাইন আপ কৰক। 
এইটো পঢ়ক: অন্তৰ্মুখীসকলৰ বাবে বন্ধৰ দিনবোৰ একেবাৰে ক্লান্তিকৰ। সেইটো সলনি কৰোঁ আহক।
