10 rzeczy, które chciałbym, żeby ludzie wiedzieli o mnie jako towarzyskim introwertyku

Przez długi czas myślałem, że jestem ekstrawertykiem. Lubiłem chodzić na imprezy towarzyskie, przebywać w wesołym towarzystwie ludzi i nawiązywać 4 introwertycznych bohaterów książek i filmów, którzy sprawiają, że czuję się widziany rozmowy z zupełnie nieznajomymi.

Ale odkryłem też, że te wyjścia wyczerpały mnie psychicznie i emocjonalnie. Czy byłem introwertykiem? Jak mógłbym to zrobić, gdybym od czasu do czasu lubił spotykać się towarzysko?

Lata później zdałem sobie sprawę, że nie mam stałego miejsca na ruchomej skali pomiędzy introwertykiem a ekstrawertykiem. Chociaż skłaniam się w stronę introwertyka, Wszystkie dziwne myśli, jakie mają introwertycy przed i po spotkaniu towarzyskim są chwile, kiedy mogę przejść na drugą stronę spektrum.

Uważam się zatem za otwartego lub „ekstrawertycznego” introwertyka. Oto 10 rzeczy, które chciałbym, żeby ludzie o mnie wiedzieli.

Co chciałbym, żeby ludzie wiedzieli o mnie jako towarzyskim introwertyku

1. Kocham i nienawidzę przebywania wśród ludzi.

Trudno to przyznać, ale żywię wobec ludzi relację miłość/nienawiść. Uważam się za humanistę, ale kiedy spotykam się z egoizmem, okrucieństwem i głupotą, łapię się na mruczeniu: „Nienawidzę ludzi!” Jak 6 zmagań z wychowywaniem introwertycznych dzieci jako introwertyczny rodzic to możliwe?

Uważam, że ludzie są zarówno intrygujący, jak i wyczerpujący. Podobnie jak wielu introwertyków, lubię oglądać ludzi i słuchać ich historii. Ale mogę znieść tylko tyle, zanim będę mieć dość i będę musiał wycofać się do mojej bezpiecznej przystani.

2. Czasami uwielbiam spotykać się towarzysko.

Są chwile, kiedy lubię przebywać w towarzystwie innych ludzi — w zależności od mojego nastroju —ale radzę sobie też, gdy jestem sam. Jeśli pewnego dnia zobaczysz mnie pracującego w pokoju lub przetańczącego całą noc, a następnego dnia nieśmiałego i cichego, możesz poczuć się zaskoczony.

Kiedy nadejdzie odpowiedni nastrój, potrafię być bardzo towarzyski, na granicy wstrętu i wyluzować się na wieczór pełen głupiej zabawy. Gwar imprezy potrafi napełnić całe ciało energią — absolutnie uwielbiam chodzić na koncerty rockowe i przetańczyć całą noc. Ale potem będę potrzebować dnia lub dwóch na regenerację, więc unikam wszelkich spotkań towarzyskich i rozmów, ponieważ odzyskuję ogromną ilość energii, którą zgromadziłem, aby spędzić ten wieczór. I jestem zachwycona, że ​​mogę wczołgać się z powrotem do mojego kokonu!

3. Ale uwielbiam też być w domu.

Tak, są chwile, kiedy lubię spotykać się towarzysko, ale relaks w domu to mój prawdziwy zajęcie. Pamiętam, że kiedy byłem młody, zastanawialiśmy się z siostrą: jak fajnie byłoby pozostać w przytulnej piżamie i natychmiast zostać przeniesionym do salonu, gdzie mogliśmy oglądać akcję, leżąc w zaciszu łóżka! FOMO na najwyższym poziomie.

4. Muszę się zmuszać, żeby wyjść.

Czasami wydostanie się z domu wymaga wiele wysiłku. To praktyka; Przypominam sobie, że zazwyczaj dobrze się bawię, kiedy jestem poza domem, ale dotarcie tam może być trudne. Staram się nie zastanawiać za dużo nad logistyką planowania wycieczek, bo kiedy to robię, czuję się przytłoczony i mam ochotę odwołać wyjazd.

Zbyt wiele obowiązków społecznych mnie stresujeDobrze. Kiedy czuję, że jestem przepełniony, pojawia się niepokój. Chociaż mogę mieć ochotę się wycofać, nie chcę zawieść, więc często dotrzymuję słowa, ale mentalne przygotowanie wymaga dużego wysiłku.

5. Lubię przebywać sama.

Uwielbiam spędzać czas w samotności, może trochę za bardzo! Nigdy nie zrozumiem, kiedy ktoś mówi, że się nudzi lub czuje się niekomfortowo, gdy jest sam, ponieważ lubię przebywać sam. Zawsze znajdę sposób, aby cieszyć się tym cennym czasem spędzonym w samotności.

6. Bardzo wybiórczo wybieram, kogo wpuszczam do swojego życia.

Mam bardzo niewiele bliskich przyjaciół, ponieważ nie mam energii, aby utrzymywać dużą sieć społecznościową lub wymagającą wiele utrzymania grupę ludzi. Bliską sieć kontaktów, którą posiadam, pielęgnuję z miłością i współczuciem. Bycie z przyjaciółmi jest łatwe, a energia, którą dzielimy, jest podnosząca na duchu i pozytywna. Ograniczam interakcje z ludźmi, którzy odbierają mi energię.

7. Unikam prostych rozmów.

Nie jestem typem osoby, która lubi rozmawiać o pogodzie i rozmawiać o drobiazgach. Zdecydowanie wolę zagłębiać się w głębokie rozmowy; może we mnie też jest Strzelec, ale potrafię być dosadny i od razu zadawać trudne, osobiste pytania. Nie chcę urazić, ale naprawdę chcę poznać osobę, z którą rozmawiam.

Mogę też unikać wdawania się w drobne pogawędki, gdy załatwiam sprawy i spotykam się z kimś, kogo znam. Nie zdziw się, jeśli jabiegnij do najbliższego wyjścia, zanim będziesz zmuszony wpaść na tę osobę.

Możesz odnieść sukces jako introwertyk lub wrażliwa osoba w głośnym świecie. Zapisz się na nasz newsletter. Raz w tygodniu otrzymasz inspirujące wskazówki i spostrzeżenia w swojej skrzynce odbiorczej. Kliknij tutaj, aby się zapisać.

8. Lubię mówić, ale jeszcze bardziej lubię słuchać.

Tak, może się wydawać, że jestem cichy i nie mam wiele do powiedzenia, ale mam. Mam mnóstwo myśli i opinii. Ale jeśli jesteś gadułą, mogę się wycofać i pozwolić ci rządzić rozmową. Jestem świetnym słuchaczem i lubię obserwować innych i dowiadywać się o nich więcej. Zauważyłem również, że gadatliwi ludzie, którzy dominują w rozmowie, wysysają moją energię, więc nie zawracam sobie głowy mówieniem.

9. Czasami unikam rozmów.

To może być związane z lękiem społecznym, ale czasami po prostu nie mam ochoty rozmawiać i wolę słuchać. Jeśli czuję się wyczerpany, mogę nie angażować się tak, jak zwykle; rozmowa wymaga dodatkowego wysiłku, gdy czuję się wyczerpany. Wycofałem się do swojego umysłu i wewnętrznego świata i nie mam nastroju, aby musieć rozmawiać.

Ogólnie rzecz biorąc, wolę wylewać swoje myśli i filozofie na papierze lub w artykułach takich jak ten, zamiast mówić o nich na głos.

10. Lubię komplementy, ale ich nie robię.

Tak, kocham komplementy! Ale jestem całkowicie nieśmiały, gdy ktoś rzuca mi komplement. Uwaga jest pożądanai miło, ale jednocześnie czuję się dość nieswojo będąc w centrum uwagi.

Waham się, czy chcę być zauważony, czy też chcę się ukryć. Kiedy wystąpiłem w telewizji, aby promować moją książkę, byłem podekscytowany, ale także niezwykle zdenerwowany. Zacząłem panikować, myśląc, że ludzie będą zwracać na mnie uwagę.

Zajęło mi 15 oznak, że były mąż jest zdezorientowany co do swoich pragnień i uczuć Co robić lata, aby w pełni zrozumieć, kim jestem i że nie ma nic złego w byciu towarzyskim i introwertycznym. Tak naprawdę zaakceptowałam dwoistość mojej osobowości i nauczyłam się szanować pełen zakres moich mocnych stron.

Może Cię zainteresować:

• Jeśli odnosisz się do tych 10 znaków, jesteś „ekstrawertycznym” introwertykiem
• Telefonofobia to intensywny strach przed Rozmowa przez telefon i to dzieje się naprawdę
• 7 rzeczy, które nie mają sensu dla introwertyków