Hoe sociale media mij hebben geholpen mijn stem als introvert te vinden

Het delen van de kunst waar ik van houd, het schrijven dat me aan het denken zet, en de memes die me aan het lachen maken, is een even geldige manier van socialiseren als rondhangen in een fysieke ruimte.

Ik stamel en verpest mijn syntaxis veel. Als je van punt A naar punt B gaat, moet je over een mentale kloof springen. Mijn verwachtingen om te zeggen wat ik bedoel – wat ik denk – komen zelden overeen met de ongemakkelijke realiteit. Mijn innerlijke verteller, die zo welsprekend is als een kopje subtiel ingeschonken thee, morst het zodra ze mijn mond bereikt.

Eigenlijk ben ik slecht in praten.

Misschien zal ik dat ooit doen besluit dat ik er genoeg om geef om er beter in te worden. Misschien, en waarschijnlijker, zal ik dat niet doen.

Als introvert is praten een kunst waarmee ik mezelf niet echt kan uiten. Ik vind het te moeilijk – en soms pijnlijk – om mijn gedachten over mijn lippen te duwen. Het is meer dan je ongemakkelijk voelen in sociale situaties, wat veel introverte mensen goed weten, en het gaat om iets diepers. Jarenlange therapie en zelfwerk hebben het spreken gemakkelijker gemaakt, maar het is nog steeds een klus die ik liever helemaal niet hoef te doen. Meestal vind ik het prima als mensen geen gesprek met mij beginnen. Ik moest mijn huis al verlaten, dus dwing mij niet ook met jou te praten.

Dus ik schrijf: Ik houd een dagboek bij, ik schrijf artikelen en ik verstuur berichten. Ik hou vooral van het brutale kind van schrijven: sociale media.

Sociale media geven me controle over wat en wanneer ik deel

Introverte mensen hebben een hekel aan kleingesprek. We geven de voorkeur aan betekenisvolle gesprekken – diepe, intieme gesprekken – en smalltalk brengt de zaken naar de oppervlakte. Maar misschien is een deel van het probleem dat we geen controle hebben over koetjes en kalfjes. Hoe graag we ook een gesprek vol met koetjes en kalfjes zouden willen achterlaten, dat kan niet.

Een van de beste aspecten van sociale media is dat zelfs als het voelt als koetjes en kalfjes, ik het niet hoef te verdragen als ik dat niet Telefonofobie is de intense angst om aan de telefoon te praten, en het is echt wil. Maar als ik dat doe, is het leuk!

We hebben allemaal de argumenten gehoord waarom sociale media slecht zijn: het is saai en zinloos, het onthult de slechtste delen van de mensheid, het leidt af van werk en school, het voorkomt dat u in de echte wereld met uw dierbaren communiceert. Ja, die punten houden steek, dat valt niet te ontkennen. Maar voor deze introverte persoon geeft sociale Ik haat mijn familie: 19 dingen om te weten & Stappen die u moet nemen om ermee om te gaan media mij de kans om precies te zeggen wat ik wil zeggen wanneer ik het wil zeggen.

Er is ook iets aan het visuele aspect dat het verkwikkender maakt dan eenvoudige spraak. Ik hou ervan om foto's te maken en ze te accentueren met pittige gifs Ik stapte buiten mijn comfortzone en maakte een herinnering die ik nooit zal vergeten en kleurrijke tekst. Als je ze op Instagram Stories plaatst, is het alsof je een microverhaal vertelt, alsof je over koetjes en kalfjes praat, maar dan op mijn voorwaarden. Ik mag kleine stukjes van mijn dag delen waardoor ik lachte, geïrriteerd of gekieteld werd. Als iemand antwoordt, kunnen we het moment delen, en ik kan ervoor kiezen om meteen te reageren of wanneer ik er energie voor heb. (Ik zal ook niet liegen – ik controleer graag hoeveel reacties er zijnen de meningen die ik krijg.)

Ik heb altijd gedacht dat praatjes zinloos waren, een aanslag op mijn toch al lage sociale batterij. Maar sociale media hebben me laten zien dat gesprekken op oppervlakkig niveau niet zo slecht zijn als ik dacht als ik de controle heb over waar en wanneer ze plaatsvinden. Er is iets aan het delen van een klein, heerlijk (of vervelend) moment met iemand. Die kleine momenten zijn de fijnere draden die ons met elkaar verbinden, al is het maar voor een paar minuten. Ze zijn gemakkelijk en licht en kunnen een uitstel zijn van de hardere realiteit van de wereld.

Sociale media zijn big talk

2024-2025 is voor letterlijk iedereen een moeilijk jaar geweest. Woedende branden, een pandemie, duizelingwekkende werkloosheid, racisme op zijn kookpunt, economische recessie, zwermen sprinkhanen. Moordhorzels? Voortijdige ejaculatie – huil niet om gemorst melk Te midden van de thuisblijvers en de algemene onrust zijn meer mensen dan ooit het internet opgegaan om hun gedachten en gevoelens te uiten. Sociale media zijn een echt klankbord geworden voor alle vreselijke stress die we tot nu toe hebben moeten verdragen.

Voor iemand die niet al zijn gedachten mondeling uitdrukt - en als een zeer gevoelig persoon die de neiging heeft zich af te sluiten geconfronteerd met conflicten – online klinken was louterend. Door mijn gedachten te schrijven, kan ik mijn gevoelens uiten op een manier die authentiek aanvoelt, op een manier die goed voelt. En door de berichten en afbeeldingen van anderen te delen, voelen sociale media zich gemeenschappelijk. Ik zit in eenoneindig groeiende bibliotheek waar ik je leer kennen zonder persoonlijke interactie.

Hoewel ik geloof dat het essentieel is om deze gesprekken op een gegeven moment offline te halen, kan ik het belang van mijn persoonlijke stem opnieuw bevestigen door te posten en te delen. Ik hoef niet hardop te spreken om te weten dat mijn stem ertoe doet.

Sociale media zijn de bodem waar mijn stem tot bloei kwam nadat ik opgroeide met de overtuiging dat ik er geen had omdat ik stil ben. Het is waar ik contact maakte met anderen die te maken hadden met dezelfde worstelingen waarmee ik te maken had. Het is waar ik mezelf toestemming gaf om plezier te hebben door mijn dwaze en frivole gedachten te posten, zonder me zorgen te hoeven maken over wie er naar mij keek. Mensen bestonden Betekenis van daten: hoe het werkt, soorten, 42 signalen en manieren om iemand op de juiste manier te daten ver weg in cyberspace, en hun fysieke aanwezigheid kon mijn vonk niet doven.

Je kunt gedijen als introvert of gevoelig persoon in een luide wereld. Abonneer u op onze nieuwsbrief. Eén keer per week ontvang je krachtige tips en inzichten in je inbox. Klik hier om je te abonneren.

Delen is mijn manier van communiceren als introverte persoon geworden

Mijn aanwezigheid op sociale media is een pop-upgalerij: Dit zijn dingen die mij vreugde brengen en mijn verwondering opwekken; dit zijn degenen die ik vrienden, familie en furbaby noem; dit zijn de ideeën die om mijn as draaien. Kom en zie mijn universum, als je wilt. Ik zal geen pijn lijden als je dat niet doet.

De keuze om mijn hart op mijn scherm te laten zien heeft een nieuwe definitie gegeven van wat openstellen en verbinden betekentvoor mij. Omdat ik introvert en hooggevoelig ben, aarzel ik meestal om mezelf op de voorgrond te plaatsen, me kwetsbaar op te stellen en persoonlijk contact te maken met mensen.

Maar dat verandert allemaal op sociale media.

Het delen van de kunst waar ik van houd, het schrijven dat me aan het denken zet, en de memes die me aan het lachen maken, is een even geldige manier van socialiseren als rondhangen in een fysieke ruimte. Het is geen vervanging voor persoonlijk praten — ja, oké, ik zal toegeven dat we nog steeds face-to-face moeten praten, wat dan ook — maar het is eerder een andere vorm van communicatie.

Ik verschuil me niet achter een computer. Ik gebruik het om mijn gedachten te tonen.

Misschien vind je het leuk:

• Waarom ik afstand neem van sociale media
• 25 tegenstrijdige dingen over een verlegen introvert persoon
• Hoe introverte mensen meer vriendschappen van hoge kwaliteit kunnen sluiten