Introwertycy nie są „aspołeczni”. Po prostu uważamy, aby nie wyczerpać naszej energii.

Introwertycy nie są „aspołeczni”, kiedy odrzucają zaproszenia lub wcześniej opuszczają imprezę — chronią swoje potrzeby.

Odkąd pamiętam, czuję się „aspołeczny”.

Kiedy byłem dzieckiem, bałem się spotkań rodzinnych. Pochodzę z dużej rodziny, ale jestem jedynakiem, więc kiedy byłem młody, przebywanie z kuzynami mnie onieśmielało. Zamiast tego zdecydowałam się posiedzieć cicho z dorosłymi i posłuchać.

Kilka lat temu wraz z moim obecnym mężem wybraliśmy się na wyprawę kempingową z inną parą. Wszyscy dotarliśmy na nasz wspólny kemping w piątkowy wieczór, a do południa w sobotę nie miałem czasu na naładowanie baterii, a moja bateria towarzyska była niebezpiecznie niska. Kiedy w końcu poszłam sama na spacer, bez żadnych wyjaśnień, po spojrzeniach, jakie posłali mi po powrocie, mogłam stwierdzić, że nasi przyjaciele uznali moje zniknięcie za dziwne.

Potem, dwa lata temu, kiedy się przeprowadziliśmy do Gruzji i zaczęła spotykać się z przyjaciółmi mojego męża z dzieciństwa, odkryliśmy, że 8-godzinne maratony towarzyskie wydają się być tutaj normą. Nie mogę sobie z tym poradzić nawet z jednym bliskim przyjacielem, nie mówiąc już o przyjaciołach, których ledwo znam!

Wkrótce po uderzeniu pandemii Covid-19 po raz pierwszy, a może w ogóle, zacząłem czuć się „normalnie”. Nagle wszyscy musieli być w domu, mieliśmy pięknie pusty kalendarz i wolniejsze tempo życia, o jakim zawsze marzyliśmy.

Ale teraz, gdy świat znów się otwiera, odnajduję siebieżałuję, że nie jestem „normalny”, przynajmniej tak, jak definiuje to społeczeństwo. Życie byłoby wtedy o wiele łatwiejsze... prawda?

Definiowanie — i ponowne definiowanie — „antyspołeczności”

Najlepszy wynik wyszukiwania w Google definicji antyspołeczności to „wręcz przeciwnie” do praw i zwyczajów społecznych; pozbawione lub wrogie instynktom lub praktykom towarzyskim.” Merriam-Webster definiuje osobę antyspołeczną jako „będącą naznaczoną zachowaniem znacznie odbiegającym od normy społecznej”. (Żeby było jasne, nie mówię o „antyspołecznym zaburzeniu osobowości”, socjopatycznym stanie, który powoduje, że dana osoba jest agresywna i impulsywna.)

Niemniej jednak są to niebezpieczne definicje dla introwertyków, ponieważ Badania Susan Cain wykazały, że „społeczeństwo ma Jak najlepiej wykorzystać terapię, gdy jesteś INFJ lub INFP kulturowe nastawienie do ekstrawertyków”.

To jest powód, dla którego introwertycy nazywani są aspołecznymi, gdy znikamy w sytuacjach towarzyskich, bo musimy się naładować, odmawiamy zaproszeniom, bo wolimy ciszę wieczory w domu i odrzucamy zaproszenia na wirtualne happy hour, ponieważ jest to ostatnia rzecz, którą chcemy (lub potrzebujemy) zrobić pod koniec wyczerpującego dnia w pracy.

A to podnosi motywację pytanie: Czy introwertycy są w stanie chronić swoją energię, utrzymując jednocześnie przyjaciół i budując relacje ze współpracownikami?

Wierzę, że tak, ale wymaga to szczerości, zaakceptowania możliwości bycia źle zrozumianym i ustalenia twardych granic. Ipierwszym krokiem jest zrozumienie, dlaczego jako introwertyk tak naprawdę nie jesteś aspołeczny – po prostu masz inne połączenia.

Dlaczego ochrona swojej energii jest najwyższym priorytetem

Podstawowym Różnica w okablowaniu między introwertykami i ekstrawertykami polega na sposobie, w jaki ładujemy baterie. Introwertycy potrzebują czasu na ciszę i samotność, aby się zregenerować, a nasze akumulatory społeczne szybko się wyczerpują, gdy przebywamy w towarzystwie dużych grup ludzi. Wolimy spędzać czas z ludźmi, których dobrze znamy, indywidualnie lub w małych grupach, dzięki czemu możemy nawiązywać znaczące kontakty i prowadzić bardziej znaczące rozmowy. Wręcz przeciwnie, ekstrawertycy czerpią energię z przebywania w towarzystwie ludzi i lubią przebywać w sytuacjach towarzyskich w większych grupach.

Tak, introwertycy są często cichsi niż ekstrawertycy, ale to nie znaczy, że jesteśmy nieśmiali lub aspołeczni . Większość z nas po prostu zatrzymuje więcej myśli w sobie i poświęca więcej czasu na słuchanie i myślenie, zanim zaczniemy mówić.

Często zastanawiałem się, czy introwertycy mają mniej energii niż ekstrawertycy, a ostatnio uświadomiłem sobie, że tak nie jest. problem. Sposób, w jaki zbudowany jest nasz świat, w naturalny sposób dodaje energii ekstrawertykom i wyczerpuje introwertyków dzięki środowiskom biurowym o otwartej koncepcji, dużym możliwościom nawiązywania kontaktów i niekończącemu się strumieniowi wydarzeń towarzyskich.

To sprawia, że ​​ochrona naszej energii jest dla introwertyków najwyższym priorytetem, ponieważ po prostu nie jesteśmy stworzeni do prosperowania w tego rodzaju środowiskach. To czego potrzebujemybezkompromisowa szczerość, jeśli chodzi o komunikowanie naszych introwertycznych potrzeb.

Uczciwość naprawdę jest najlepszą zasadą

W ​​ciągu ostatnich kilku lat zacząłem szukać okazji do bycia uczciwym i edukowania moich ekstrawertycznych przyjaciół na temat moich potrzeb jako introwertyka. Nie ich zadaniem jest wiedzieć, czego potrzebuję; moim zadaniem jest komunikowanie tego, chociaż nie zawsze mogą to zrozumieć.

Na przykład, kiedy wybuchła pandemia, mój szef w każdy piątek wysyłał zaproszenie na wirtualne happy hour. Odmówiłem i poinformowałem go, że pod koniec tygodnia pracy najbardziej potrzebuję całkowitego odłączenia się od prądu i naładowania baterii.

Wkrótce potem zaktualizował zaproszenie do kalendarza, Przypadkowa miłość – 12 lekcji miłości z „Serendipity” dodając, że obecność jest opcjonalna, co dało innym introwertykom dostęp do mojemu zespołowi również pozwolenie, którego potrzebował, aby odmówić, kiedy chciał.

Jestem pewien, że wielu moich współpracowników zastanawiało się, dlaczego nigdy nie bywam w happy hour, i prawdopodobnie uważało, że zachowuję się aspołecznie. Wiedziałem jednak, że ochrona mojej energii musi być priorytetem.

Możesz prosperować jako introwertyk lub osoba wrażliwa w głośnym świecie. Zapisz się do naszego newslettera. Raz w tygodniu będziesz otrzymywać inspirujące wskazówki i spostrzeżenia na swoją skrzynkę odbiorczą. Kliknij tutaj, aby subskrybować.

Wyznaczanie granic jest niezbędne

Konieczne jest wyznaczanie wyraźnych granic. Granice komunikują, co jest w porządku, a co nie, i po raz kolejny naszym zadaniem jest komunikowanie tego – to prawdanie zależy od ludzi w naszym życiu, aby to rozgryźć.

(Oto jak wyznaczać lepsze granice, gdy jesteś introwertykiem kochającym pokój.)

Wczoraj wieczorem mój mąż i ja zaplanowaliśmy spotkanie z inną parą, aby obejrzeć fajerwerki. Są bardzo wyluzowani i spokojni, a my nie mogliśmy się doczekać relaksującego wieczoru z 23 powody, dla których nigdy nie miałeś dziewczyny & Nigdy tego nie zrobię, dopóki się nie naprawisz nimi.

Spóźnialiśmy się, więc wysłałam im SMS-a, aby ich o tym poinformować... tylko po to, aby dowiedzieć się, że oni również się spóźniają, ponieważ idzie z nimi sześć innych osób, z których cztery nigdy nie poznaliśmy.

Teraz ta para ma wielu przyjaciół i działa z mentalnością „im więcej, tym weselej”. Są bardzo inkluzywni, co szanuję, i w rezultacie natknęliśmy się na wiele takich scenariuszy (gdy było już za późno) na przestrzeni lat.

Ale nigdy nie komunikowaliśmy naszych preferencji, a ja postrzegałam tę sytuację jako okazję. Więc odpisałam jej, że jesteśmy superintrowertykami, uważamy grupy osób, których nie znamy za wyczerpujące i zawsze wolimy sytuacje jeden na jeden — to znaczy my i jedna inna para.

I postanowiliśmy jednak się z nimi nie spotykać i pójść obejrzeć fajerwerki, tylko my dwoje.

To wymagało odwagi. Nie jestem pewna, jak mój tekst został odebrany, ale dobrze było w końcu ustalić granice. Daje nam to również pozwolenie, aby w przyszłości jasno powiedzieć, że kiedy zapraszamy ich na spotkanie, zapraszamy tylko nas dwoje.im.

Nasze potrzeby jako introwertyków są uzasadnione

Wyznaczanie granic w pracy i życiu osobistym zaczyna się od naszych przekonań. Najpierw musimy uwierzyć, że nasze potrzeby są uzasadnione, a sięgnąć jeszcze głębiej, że jesteśmy godni prosić o to, czego potrzebujemy.

Następnie musimy bardzo jasno określić obszary naszego życia, w których musimy stworzyć więcej granic, dlaczego czujemy potrzebę ich tworzenia i jakie wartości są naruszane w tych obszarach. To da nam determinację i zaangażowanie, których potrzebujemy, aby zacząć wyznaczać nowe granice, trzymać się ich i chronić naszą energię.

Gdy następnym razem poczujesz się aspołecznie — lub zostaniesz oskarżony o bycie aspołecznym — poświęć chwilę na analizę sytuacja. Czy podejmujesz decyzję sprzeczną z normami społecznymi, aby chronić swoją energię?

Jeśli tak, nie poddawaj się. Może to być dla Ciebie okazja, aby być szczerym i edukować swojego ekstrawertycznego przyjaciela lub współpracownika, a także wyznaczyć nową granicę, która sprawi, że ochrona Twojej energii będzie priorytetem i o to w tym wszystkim chodzi.

Może Cię zainteresować:

• 9 rzeczy, które są dla mnie trudne jako introwertyk
• 9 oznak, że jako introwertyk potrzebujesz trochę czasu w samotności
• Jak wyznaczać lepsze granice, gdy jesteś introwertykiem miłującym pokój