অন্তৰ্মুখীসকলৰ সামাজিকৰণৰ আগতে আৰু পিছত থকা সকলো অদ্ভুত চিন্তা

নিশ্চয়, আমি আপোনাক সম্ভাষণ জনাই হাঁহিব পাৰো, কিন্তু সঁচা কথা ক’বলৈ গ’লে, আমি সুখী অনুভৱ কৰা নাই — আমি উদ্বিগ্ন!

অন্তৰ্মুখী লোকসকলৰ বাবে অত্যধিক সামাজিকভাৱে মিলিত হোৱাটোৱে পানী নিষ্কাশন কৰে আৰু ইয়াক এক কামৰ দৰে অনুভৱ কৰে। আমি যেতিয়া আৰামদায়ক পৰিৱেশত থাকোঁ তেতিয়া ই এটা কথা — যেনে যেতিয়া আমি আমাৰ ঘনিষ্ঠ পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ কাষত থাকোঁ — আৰু আমি আন সকলোৰে সৈতে কথা পাতিলে একেবাৰে বেলেগ কথা৷ আমি হয়তো লিপ্ত হ’ব নিবিচৰা কথা-বতৰাত লিপ্ত হ’বলগীয়া হোৱাটো পানীৰ পৰা ওলাই অহা মাছ হোৱাৰ সমতুল্য: ই আমাক স্তম্ভিত অৱস্থাত পেলায় আৰু আমি হয়তো কথা ক’বলগীয়া কথাবোৰ উলিয়াবলৈ অতি অসুবিধা পাম। ফলত আমি পুনৰ ভাৰসাম্যত উপনীত হ’বলৈ পলায়নৰ অতি প্ৰয়োজন হৈ পৰো।

মূলতঃ ডাঙৰ সামাজিক অনুষ্ঠান (যেনে কৰ্ম পাৰ্টি, নেটৱৰ্কিং অনুষ্ঠান, বা দূৰৈৰ আত্মীয়ৰ সৈতে পৰিয়ালৰ পুনৰ মিলন) অন্তৰ্মুখীসকলক পাতল কৰি তোলে। এইটোক দৃষ্টিকোণত ৰাখিবলৈ, অন্তৰ্মুখীসকলে সামাজিকভাৱে মিলিত হোৱাৰ সময়ত — আৰু পিছত — কি ভাবিব পাৰে সেই বিষয়ে আলোচনা কৰোঁ আহক।

অন্তৰ্মুখীসকলে সামাজিকভাৱে মিলিত হোৱাৰ আগতে আৰু পিছত থকা সকলো অদ্ভুত চিন্তা

1। আন এটা সামাজিক সমাৱেশ? সঁচাকৈয়ে?!

শেষটো এসপ্তাহৰ আগৰ হওক বা পাঁচ বছৰৰ আগৰ কথাও নহয় — এজন অন্তৰ্মুখী চিন্তা প্ৰক্ৰিয়া এতিয়াও একেই। প্ৰথমতে আমি যাব নিবিচৰাৰ সম্ভাৱনা অন্তৰ্মুখী হোৱাটো অকলে সময় ভাল পোৱাতকৈও বেছি হয়তো ৯০ শতাংশ! আমি নিশ্চিত কৰিম যে আমাৰ বেষ্ট ফ্ৰেণ্ড — অৱশ্যেই, মই মানে আমাৰ মোবাইল ফোনটো — সম্পূৰ্ণ চাৰ্জ হৈ আছে, কাৰণ সেই ফোনটোৱে আমাক ইভেণ্টটোৰ মাজেৰে লৈ যাব।

আমিঅন্তৰ্মুখীসকলে (সাধাৰণতে ১৩খন ভেলেণ্টাইন’ছ ডে’ কাৰ্ড যিবোৰৰ বাবে অন্তৰ্মুখীসকলে আচলতে পৰিব পাৰে অনাহকতে) অনুষ্ঠানটোত উপস্থিত থাকিব, আমি দেখা অসংখ্য মুখবোৰক “হাই” ক’ব, গোপনে আশা কৰি যে আমি দি থকা “অ’ মাই গছ, ইয়াত ইমান মানুহ আছে” ভাইবটো মানুহে লক্ষ্য নকৰে। আমি দিয়া “হাই, আপোনাক দেখি ভাল লাগিল” বিনিময়টো হৈছে সকলোকে স্বীকৃতি দিয়াৰ আমাৰ সংস্কৰণ, কিন্তু যদি আপুনি মোৰ দৰে হয়, তেন্তে আপুনি অনুভৱ নকৰাকৈ থাকিব নোৱাৰে যে আপুনি এই প্ৰক্ৰিয়াত ভুৱা যেন লাগে। নিশ্চয়, আমি আপোনাক সম্ভাষণ জনাই হাঁহিব পাৰো, কিন্তু সঁচা কথা ক’বলৈ গ’লে আমি সুখী অনুভৱ কৰা নাই — আমি উদ্বিগ্ন!

যেতিয়া কথাটোলৈ নামি আহে, আমি লাহে লাহে “হাই” কথোপকথনৰ স্তৰৰ বাহিৰৰ সেই মানুহবোৰৰ মাজৰ কেইজনমানৰ সৈতেহে অন্তৰ্মুখী লোকসকলক অকলে সময়ৰ প্ৰয়োজন কিয় জড়িত হৈ পৰো, কাৰণ আমাৰ সামাজিক বেটাৰীয়ে যিমানখিনি সহ্য কৰিব পাৰে। ব্যক্তিগতভাৱে মোৰ মনটো ইমানেই কেন্দ্ৰীভূত যে মই কিমান অস্বস্তিকৰ — আৰু মই ক’ত থকাটো ভাল পাম, আৰু মই কি কৰাটো ভাল পাম — যে মোৰ প্ৰায়ে স্থায়ী কথা-বতৰা আৰম্ভ কৰিবলৈ বেছি শক্তি নাথাকে।

এইখিনিতে আমি নিজকে দোষী আৰু ভয়ংকৰ অনুভৱ কৰিব পাৰো, কাৰণ আমি এই ব্যক্তিজনক শেষবাৰৰ বাবে দেখাৰ কিছুদিন হ’ল, গতিকে আমি কথা পাতিবলগীয়া কথা বিচাৰি উলিয়াব পৰা উচিত... কিন্তু আমি কেৱল নোৱাৰো। হয় আমি ব্যক্তিগত তথ্য শ্বেয়াৰ কৰিব নিবিচাৰো — বা আমি কিবা এটা শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলেও, শব্দবোৰ হয়তো আমাৰ মূৰত কল্পনা কৰা ধৰণে বাকপটুতাৰে ওলাই নাহিবও পাৰে৷

গতিকে... এইখিনিতে আমাৰ ফোনবোৰ কামত আহে: আমি ইমেইল পৰীক্ষা কৰিব পাৰো, বাতৰি পঢ়িব পাৰো, এটা বা দুটা টেক্সটৰ উত্তৰ দিব পাৰো... কিন্তু, শেষত, আমি হয়তো মূৰ্খ যেন অনুভৱ কৰিব পাৰো। কাৰণ আমি ইমান সময় আমাৰ ফোনতহে কটাব পাৰোঅভদ্ৰ দেখা নোপোৱাকৈ। প্লাছ, ই আমাক ইমান দিনলৈহে মনোৰঞ্জন দিব পাৰে। (এইটো পঢ়ি মোৰ সতীৰ্থ অন্তৰ্মুখীসকলক চিঞৰ-বাখৰ কৰা যিয়ে এইখিনি পঢ়ি পেশীৰ কোনো ধৰণৰ টান অনুভৱ কৰিছে!)

2. খাদ্যৰ দৰে বিক্ষিপ্ততাৰ বাবে ঈশ্বৰক ধন্যবাদ। (কথাব নোৱাৰো — মই খাবলৈ ব্যস্ত!)

সামাজিক অনুষ্ঠানত অন্তৰ্মুখীসকলে যিকোনো বিক্ষিপ্ততাৰ শলাগ লয়। খাদ্য সাজু হ’লে মই সকাহ পাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ো কাৰণ মই আৰু কথা-বতৰা বজাই ৰাখিবলৈ ইমান হেঁচা অনুভৱ নকৰো। এতিয়া যেতিয়া খোৱাৰ সময় হ’ল, তেতিয়া মই কাৰোবাৰ চকুলৈ চাই মোৰ কথাবোৰত ফুচফুচাই ফুৰাৰ পৰিৱৰ্তে খাদ্যৰ সোৱাদ, চোবাই গিলিলে কঢ়িয়াই অনা মৌনতাৰ মুহূৰ্তবোৰ, আৰু মোৰ খাদ্যাভ্যাসৰ শিষ্টাচাৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিব পাৰিম।

মোৰ সতীৰ্থ অন্তৰ্মুখীসকলে চকুৰ সংস্পৰ্শ যিমান পাৰি এৰাই চলিব জানে, কিয়নো চকুৰ সংস্পৰ্শই কথা-বতৰাৰ প্ৰায় নিশ্চয়তা দিয়ে। আৰু সকলোৱে খাদ্য শেষ কৰাৰ পিছত কথা-বতৰাবোৰ অস্বস্তিকৰ হ’ব পাৰে, গতিকে আমি হয়তো লাহে লাহে খাই ইয়াৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিব পাৰো। আমাৰ লগত এতিয়া কোনে কথা পাতিব বিচাৰে যেতিয়া আমাৰ হাতত মুখৰ খাদ্য আছে?! আৰু যেতিয়া আমি আমাৰ খাদ্যৰ কাম শেষ কৰিম, তেতিয়া আমি সম্ভৱতঃ ভাবিম: বাৰু, আমি ভাল সময় থাকিলোঁ আৰু হয়তো সোনকালে কাম আৰম্ভ কৰা উচিত।

যি মুহূৰ্তত আমি আন এটা দেখা পাম অতিথিসকলেও একে কাম কৰিলে, আমিও হয়তো অনুসৰণ কৰিব পাৰো, কাৰণ মনোযোগ কেৱল আমাৰ যোৱাৰ ওপৰতেই নাথাকিব, কিন্তু স্পষ্টভাৱে অতিথিসকলে দেখিব পাৰে যে একেলগে একাধিক মানুহ ওলাই গৈছে। অন্তৰ্মুখীসকলৰ বাবে বিদায় লোৱাটো প্ৰায় সহজ — কাৰণ যোৱাৰ চিন্তাটোৱেই হৈছেতৎক্ষণাত সন্তুষ্টি।

অৱশ্যে, যি মুহূৰ্তত কোনোবাই আমাৰ ভ্ৰমণ দীঘলীয়া কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব, আমি তেওঁলোকক যিমানেই নিৰৱ ডেগাৰ পঠাম, আৰু আমি সিমানেই এণ্টি হৈ পৰিম। আমি পলায়ন কৰিব নোৱাৰো আৰু আমি আমাৰ গাড়ীৰ ফালে আগবাঢ়ি যোৱাৰ পিছতহে আমি অনুভৱ কৰোঁ যে আমাৰ কান্ধৰ পৰা এটা অপৰিসীম ওজন উঠাই লোৱা হৈছে।

আপুনি এজন অন্তৰ্মুখী হিচাপে লাভৱান হ'ব পাৰে বা উচ্চস্বৰৰ পৃথিৱীত সংবেদনশীল ব্যক্তি। <৯>আমাৰ নিউজলেটাৰ চাবস্ক্ৰাইব কৰক। সপ্তাহত এবাৰ, আপুনি আপোনাৰ ইনবক্সত শক্তিশালী টিপছ আৰু অন্তৰ্দৃষ্টি পাব৷ চাবস্ক্ৰাইব কৰিবলৈ ইয়াত ক্লিক কৰক।

3. মই যথেষ্ট কথা পাতিলোঁ নেকি? মই বিৰক্তিকৰ আছিলোঁ নেকি? নে অস্বস্তিকৰ?

যেতিয়া অৱশেষত পাৰ্টি শেষ হয়, আমাৰ অন্তৰ্মুখীসকলৰ বাবে ই সম্পূৰ্ণৰূপে শেষ নহয় কাৰণ যিবোৰ কথা-বতৰা হৈছিল সেইবোৰ আমাৰ মূৰত কেইবা মিনিট, ঘণ্টা... আৰু কেতিয়াবা দিনো পুনৰ খেলি থাকে! ব্যক্তিগতভাৱে মই নিজকে অতিমাত্ৰা চিন্তা আৰু অতিমাত্ৰা বিশ্লেষণ কৰি পাৰ্টিটো কেনেকৈ গ’ল (আৰু হয়তো মোৰ সামাজিক দক্ষতা কিমান বেয়া আছিল বুলিও আক্ষেপ কৰিও!) বোজা দিওঁ।

বিশেষকৈ আমি অন্তৰ্মুখীসকলে নিজকে সমালোচনা কৰিব পাৰো যে এইটো বা সেইটো নকওঁ, যিয়ে এটা ডাঙৰ কামবেক কৰিলেহেঁতেন বা আমি শেহতীয়াকৈ কি কৰি আছো তাৰ এখন ভাল ছবি অংকন কৰিলেহেঁতেন। বা আমি ধৰি ল'ব পাৰো যে কিছুমান বিশেষ মানুহে আমাক সামাজিকভাৱে অস্বস্তিকৰ, বিৰক্তিকৰ বা বৰ উজ্জ্বল নহয় বুলি লেবেল লগাইছিল কাৰণ আমি কষ্টেৰে কথা কোৱা নাছিলো আৰু কোনো ৰোমাঞ্চকৰ কথা কোৱা নাছিলো।

যেতিয়া মোক ঠাইতে ৰখা হয়, তেতিয়া মই বিচাৰি পাওঁ যে মোৰ... শব্দবোৰ জটিল হৈ পৰে আৰু/বা বাক্যৰ মাজভাগত মই মোৰ চিন্তাৰ ৰেলগাড়ী হেৰুৱাই পেলাওঁ। বা, হঠাতে, মই ভাবিব নোৱাৰো যে...মই বৰ্ণনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা শব্দ বা বস্তুটোৰ নাম। বিশেষকৈ সামাজিক মুখামুখিৰ ক্ষেত্ৰত এনেকুৱা হোৱাৰ বাবে ই লজ্জাজনক৷ তাৰ পিছত, মই হয়তো সৰ্পিল হ'ব পাৰো, আৰু এই চিন্তা যে প্ৰতিটো সামাজিক মুখামুখি পূৰ্বৰটোৰ দৰেই লজ্জাজনক।

মোৰ ৰেম্বলিং চিন্তাবোৰক নিস্তব্ধ কৰিবলৈ — আৰু যিকোনো পেশীৰ টান হোৱা, মূৰৰ বিষ, বা খিংখিঙীয়াতাও লাঘৱ কৰিবলৈ অন্তৰ্মুখী হেংগঅভাৰ হিচাপে — মই মোৰ প্ৰিয় মিঠাই, চিনেমা, প্ৰজেক্ট, বা নৃত্যৰ খোজত লিপ্ত হৈ নিজকে পুৰস্কৃত কৰো... অকলে, অৱশ্যেই! যিকোনো সামাজিক যোগাযোগ, আনকি মেছেজ পঠিয়াইও অপেক্ষা কৰিব পাৰে। সকলো অন্তৰ্মুখীৰ দৰেই মইও মোৰ “মি টাইম” ব্যৱহাৰ কৰি ৰিচাৰ্জ কৰি আকৌ গ্ৰাউণ্ড হওঁ... অন্ততঃ যেতিয়ালৈকে পৰৱৰ্তী সামাজিক নিমন্ত্ৰণটো মোৰ সন্মুখত নাহে আৰু মই সকলোবোৰ আকৌ এবাৰ কৰি লওঁ!

সহযোগী অন্তৰ্মুখী, কি অদ্ভুত চিন্তা আপুনি তালিকাত যোগ দিবনে? তলৰ কমেণ্টত নিঃসংকোচে সেইবোৰ যোগ কৰিব পাৰে।

এজন থেৰাপিষ্টৰ পৰা এজন এজনকৈ সহায় ল'ব বিচাৰেনে?

আমি BetterHelp ৰ পৰামৰ্শ দিওঁ। ই ব্যক্তিগত, সুলভ মূল্যৰ, আৰু আপোনাৰ নিজৰ ঘৰৰ আৰামত অনুষ্ঠিত হয়৷ ইয়াৰ উপৰিও, আপুনি আপোনাৰ থেৰাপিষ্টৰ সৈতে যিদৰে আৰাম অনুভৱ কৰে, সেয়া ভিডিঅ', ফোন বা বাৰ্তাৰ জৰিয়তে হওক, কথা পাতিব পাৰে। অন্তৰ্মুখী, প্ৰিয় পাঠকসকলে প্ৰথম মাহত ১০% ৰেহাই পায়। অধিক জানিবলৈ ইয়াত ক্লিক কৰক। নীৰৱ? কিয় আপোনাৰ কথাবোৰ আৰু শক্তিশালী হয় যেতিয়া আপুনি কথা কয়

আপুনি আমাৰ ৰেফাৰেল লিংক ব্যৱহাৰ কৰাৰ সময়ত আমি BetterHelp ৰ পৰা ক্ষতিপূৰণ লাভ কৰো। আমি কেৱল তেতিয়াহে সামগ্ৰীৰ পৰামৰ্শ দিওঁ যেতিয়া আমি সেইবোৰত বিশ্বাস কৰোঁ।

আপুনি ভাল পাব পাৰে:

• অন্তৰ্মুখী
• অন্তৰ্মুখী লোকৰ বাবে সামাজিকতা কিয় ক্লান্তিকৰ? ইয়াত বিজ্ঞান
• ৯টা চিন আছে যে আপুনি এজন অন্তৰ্মুখী হিচাপে কিছু অকলে সময়ৰ প্ৰয়োজন