Konfor Alanımın Dışına Çıktım ve Asla Unutamayacağım Bir Anı Yarattım
Spor salonunun duvarının yanında durdum, sonbahar mezuniyet balosu dans pistine baktım. Son derece içe dönük, son derece hassas ve biraz da utangaç bir lise birinci sınıf öğrencisiydim. Birkaç kız arkadaşımla dans ediyordum ama artık eşleşmişlerdi.
Dans sadece otuz dakika önce başlamıştı ama ben çoktan yorulmuştum. Sadece evde pijamalarımla olmak, kitap okumak veya günlüğüme yazmak istiyordum. Üstelik burada ne yaptığımı gerçekten bilmiyordum. Berbat bir dansçı olduğuma ikna olmuştum; aslında kinestetik hareket içeren her şeyde berbattım.
Bunu biraz daha uzatmaya karar verdim. On beş dakika daha orada kaldım, bunların hepsi duvardaki bir deliğe bakmak, tırnaklarımı karıştırmak ve dans çok çılgına döndüğünde banyoda saklanmak arasında bölünmüştü.
Asla yapmayacağıma yemin ederek ayrıldım. tekrar başka bir dansa gidin.
'Bu işi berbat edeceğim'
Altı yıl ileri saralım.
Spor salonu duvarının kenarında durup spor salonunun zeminine baktım. Çeşitli swing dansları ve Zumba benzeri hareketler yapılıyordu. Biraz kafa karıştırıcı.
Eylül ayının ortasıydı ve ben bir hafta sonu konferansındaydım. Bu konferansa gelmeyi seçmek şimdiye kadar aldığım en spontane kararlardan biriydi; konfor alanımın dışına atılan büyük bir adımdan bahsetmiyorum bile. Öğrenme, kişisel gelişim ve deneyim açısından harika bir haftasonuydu.yeni insanlarla tanışıyorum.
Fakat bu ortamda saatin Eylüller öncesindeki o loş Cuma gecesine geri döndüğünü hissedebiliyordum. Garip lise yıllarımın pek de hoş olmayan anıları şeytani bir intikamla birleşiyordu.
Kapıya doğru ilerlemeye devam ettim. Cevapsız bir çağrıyı anneme geri göndermeyi ve oradan da yurtlara geri dönmeyi planladım. Açıkçası burada bana yer yoktu.
Sonra adımı duydum: “Ellen!”
Bu, Aile Grubu liderimden başkası değildi — dost canlısı, iyi kalpli bir adam öğrenci. Neredeyse dizlerimi suya çevirecek bir gülümseme sergiledi. Üç saniye sonra sahadaydık.
Birkaç dakika önce yalnızca üç hamle öğrendiğim için kendimi hiç hazırlıklı hissetmedim. İçimdeki her şey paniğe kapılmaya başladı. Kahretsin, bunu mahvedeceğim. Tam bir aptal gibi 13 Kez İçe Dönükler Sadece Evde Kalmak İstiyor görünüp bu adamın gecesini mahvedeceğim.
Ama ben geri çekilemeden müzik başladı... ve dans etmeye başladık. Beklediğim gibi mükemmel değildi. Birkaç kez karıştırdım. Ama beklemediğim başka bir şey oldu:
Eğlendim.
Eğlendim.
Dans yaklaşık iki dakika sürdü. Bunun garip, acı verici ve yıllarca kendimi hırpalayacağım bir şey olmasını bekliyordum. Bunun yerine, bu iki dakika her zaman yaşayacağım en unutulmaz deneyimlerden birini yarattı.Geriye dönüp bakın ve gülümseyin.
Ve eğer konfor alanımın dışına çıkmaya istekli olmasaydım bunlar olmazdı.
Konfor Alanınızın Dışına Nasıl Çıkılır
Riskler ve topluluk içimde her zaman korku uyandıran iki kelimedir. Güçlü bir şekilde içe dönük olan herhangi bir kişi gibi ben de tedbirli, çekingen, sessiz ve temkinli olma eğilimindeyim. Veba gibi risklerden ve başarısızlık ihtimalinden kaçınırım. Aksiyondan uzakta, arkama yaslanıp gözlemlemeyi seviyorum. Güvenlik ve istikrarın vaat edildiği ve kesin olduğu yerde kalmayı seviyorum.
Bunlar kendi başlarına kötü değil. Ancak yine de, çoğu zaman, kendimi korumaya yönelik karşı konulmaz dürtümün, kendime olan güvenimi artırma ve eğlenceli olma potansiyeline sahip şeyleri deneyimlememi engellemesine izin verdiğimi fark ettim. Kendimi ortaya koymak ne kadar zor olsa da, eğlenceli deneyimler yaşadığım zamanlar buna değer.
İşte güvenli balonumdan çıkıp içine adım atmamda yardımcı olduğunu bulduğum beş ipucu. bilinmeyen bölge:
1. Alışılmadık olan veya sizi korkutan bir şeye doğru küçük adımlar atın.
Bunun çok büyük olması gerekmez. Doğrudan dansa dalmanıza gerek yok. Bir arkadaşınızdan sizinle kahve almasını istemek kadar basit olabilir. Haftada bir buluşmaya çalıştığım bir arkadaşım var ve her şey hakkında konuşuruz. Bunu ilk yapmaya başladığımızda bazen daveti başlatan ben olurdum(yine konfor alanımın dışında bir şey). Ama işe yaradı; bu derin (ve bazen saçma) konuşmalar beni yenilenmiş ve enerji dolu kılıyor.
2. Yapmaya karar verdiğiniz şeyde mükemmel olmayacağınızı kabul edin.
Bu, bazılarına yaygın bir mantık gibi gelebilir. Ancak her şeyde iyi olmak isteyen biri olarak bu tavsiyeyi söylemek yapmaktan daha kolaydır. Denemek istediğim bir aktivitede başarılı olamayacağımı bilirsem, o aktiviteyi deneme olasılığım azalır. Ancak bu gerçekçi olmayan beklentinin hayatımı yönetmesine izin verirsem birçok fırsatı kaçırmış olurum.
3. Her zaman rahat olmasa da Kız Arkadaşınız Neden Sizi Birdenbire Görmezden Geliyor: 15 Sebep ve Düzeltmeler hayat yaşanmak içindir.
Bazı durumlar beni kolaylıkla bunaltsa da, hayatın deneyimlenmesi gerektiğine de inanıyorum. Bazen ara sıra inzivaya ya da sosyal etkinliklere gitmek, yorulmaya ya da bunalmaya değer. Sonrasında her zaman dinlenme ve yalnızlığı deneyimleme fırsatım oluyor.
4. "innie" olmakla dışarı çıkmak arasında nasıl bir denge kuracağınıza karar verin.
Derslerden, işten veya kiliseden sonra toparlanmak ve düşünmek için bol bol boş zamana ihtiyacım var. Ama kendimi dışarı sürükleyip insanların yanında olmam gereken zamanlar var. Güçlü bir içe dönük olabilirim ama yine de hayatımda biraz topluluğa ihtiyacım var.
Bu dengenin sizin için ne olacağına karar verin. Benim için bu, hafta içi birkaç gece sosyal olmak ve hafta sonlarını da geçirmek anlamına geliyorders çalışmaya, okumaya ve hobilere yetişme zamanı olarak.
Ah, ve uyumak. Bu her üniversite öğrencisine verilen bir şeydir.
5. Her şeyden önce kim olduğunuzu değiştirmeyin.
Elbette, eğer içedönükseniz içe dönük olun. Yalnız vakit geçirin, ilgi alanlarınız arasında kaybolun, kendi arkadaşlığınızın tadını çıkarın; ne gerekiyorsa yapın.
Ancak sırf kendi "klişenize" uymuyor diye yeni bir şey denemek için her fırsatı geri çevirmeyin. mizaç.
Swing dansından hoşlanacağımı kesinlikle hiç düşünmemiştim. Henüz iyi olmaya yakın bir yerde değilim. Ama bir gün bu konuda ustalaşmayı planlıyorum.
Gerçek şu ki, hiçbir zaman doğal olarak girişken olmayacağım. Bu benim mizacımda değil. Her zaman içe dönük olacağım. Ve bunda sorun yok.
Ama değişen şey, ara sıra kafamdan çıkma isteğim oldu: hayata iyi insanlarla katılmayı seçmek ve konfor alanımı genişletmeyi seçmek. Sonuç olarak, iki yıl önce bile yapmayı asla hayal edemeyeceğim şeyleri deneyimleme ayrıcalığına sahip oldum.
Gelişmem biraz zaman aldı. Şimdi bile daha çok açılmaya başlıyorum ama kim olduğumu değiştirmeden yeni deneyimlere açık olabildiğim için mutluyum. 
Bu makaleyi beğendiniz mi? Bunun gibi daha fazla hikaye almak için bültenimize kaydolun.
Bunu okuyun: İçedönüklük Değil, Korku Bizi Hayatta İstediğimizden Geri Tutar
Resim Tüm INTJ'lerin Anlayabileceği 5 Sinir bozucu Şey kredisi: @dimoveTwenty20
aracılığıyla