Do ekstrawertyków w moim życiu: Kocham cię, ale potrzebuję czasu dla siebie

Uwielbiam przebywać z wami, moi ekstrawertyczni przyjaciele, ale moje ciało potrzebuje odpoczynku i już za to nie przepraszam.

„Co robisz w ten weekend?” zapytała, gdy wracaliśmy razem z programu komediowego.

Spis treści

„Tak naprawdę nie Samolubni przyjaciele: co nas wyróżnia, znaki i 36 najlepszych sposobów radzenia sobie z nimi mam żadnych planów” – odpowiedziałem.

Prawie słyszałem, jak przewraca oczami, kiedy odpaliła „Oczywiście, że nie!” Była zła. Byłem „wolny” pod każdym względem, ale nie chciałem się z nią spotykać.

„Od tak dawna nie miałem czasu dla siebie” – próbowałem z niepokojem wyjaśnić, pragnąc żeby szanowała moją potrzebę przestrzeni . „Jestem wyczerpany”.

Ale ona była ekstrawertykiem i dla niej było to osobiste. To, że chciałem zostać w domu, zamiast spędzać z nią czas, nie miało sensu. Nie rozumiała, że od tygodni moje serce wyskakiwało mi z piersi, nerwy były napięte, myśli szalały i przez większość czasu byłam bliska płaczu. Wszystko dlatego, że nadmiernie się przemęczałem społecznie, ponieważ miałem przyjaciół, którzy potrzebowali mojego czasu i energii. Dałem im to, bo ich kochałem, ale w rezultacie stałem się nerwowym, smutnym wrakiem człowieka.

Bez czasu dla siebie introwertycy załamują się i spalają

My słyszałem to już wcześniej: introwertycy chcą po prostu być sami . Choć nie zawsze jest to prawdą i sprowadza nas to do stereotypu „antyspołecznego”, rzeczywiście potrzebujemy dużo więcej czasu samotnie niż nasi ekstrawertycyodpowiedniki. Nawet jeśli jesteśmy towarzyscy, przyjacielscy i otwarci, czasami zachowując się jak ekstrawertyk, jeśli nie poświęcimy wystarczająco dużo czasu dla siebie, introwertycy rozbijają się i płoną.

I nie jest to ładny widok.

Moja ekstrawertyczna przyjaciółka chyba nie rozumiała, że gdybym się z nią spotykał, nie byłoby ze mną żadnej zabawy. Bez czasu na regenerację staję się negatywnym, drażliwym, złym przyjacielem , który po prostu odlicza sekundy, zanim będę mógł się stąd wydostać. Nie dlatego, że nie kocham moich przyjaciół; raczej cenię głębokie więzi, jakie mam z nimi.

Odrzuciłem jej zaproszenie, ponieważ moje ciało fizycznie musiało naładować wyczerpaną energię. Czasem zajmuje to popołudnie, czasem cały weekend lub dłużej. To zależy od tego, ile wysiłku włożyłem w życie towarzyskie, ale we wszystkich przypadkach moje ciało potrzebuje równowagi.

„Jesteśmy po prostu tak różni” – powiedziała. – Nie rozumiem. Resztę podróży samochodem spędziliśmy we względnej ciszy. Denerwowało mnie, że nie potrafi mnie zrozumieć i zaakceptować – i że tak bardzo staram się dać jej czas (aż do wyczerpania), ale to wciąż nie wystarcza. Uznała moją potrzebę odpoczynku za odrzucenie naszej przyjaźni.

Jak sobie radzić w tego typu sytuacjach

Najtrudniejsze jest to, że my, introwertycy, spotykamy się z taką reakcją, jaką ja otrzymałem od mojego przyjaciela, możemy ulec pokusie, aby zareagować w niezdrowy sposób. Mymoże uciekać się do zadowalania ludzi lub zgadzać się na kontakty towarzyskie poza naszymi (całkowicie obowiązującymi) ograniczeniami. Możemy wycofać się do wewnątrz, czując się zranieni i niezrozumiani, a może nawet wycofując się z przyjaźni lub całkowicie ją zrywając.

Aby utrzymać zdrowe relacje, my, introwertycy, musimy pokonać te odruchowe reakcje i zamiast tego nastawić się na mocne granice z ekstrawertykami w naszym życiu. Jako introwertycy musimy wyjaśnić nasze potrzeby i pomóc im zrozumieć, dlaczego jesteśmy inni. Co najważniejsze, musimy nauczyć się mówić „nie”, jeśli nadal będą nas namawiać na więcej. Wszystko sprowadza się do wzajemnego szacunku, niezależnie od dzielących nas różnic.

10 sprytnych sposobów na zakończenie irytującej rozmowy (Oto jak wyznaczyć lepsze granice, jeśli jesteś introwertykiem miłującym pokój.)

3 sposoby wyjaśnienia Twoja potrzeba samotności

Jak więc my, introwertycy, komunikujemy ekstrawertykom naszą potrzebę przestoju? Oto trzy wyjaśnienia, których użyłem i mam nadzieję, że pomogą również Tobie.

1. „Mam inne połączenia niż Ty”.

Dla introwertyków potrzeba czasu w samotności nie jest wyborem, lecz nauką. Według dr Marti Olsen Laney zasadniczo sprowadza się to do neuroprzekaźnika dopaminy. W swojej książce The Introvert Advantage wyjaśnia, że introwertycy mają niższy próg dopaminy w porównaniu z ekstrawertykami, co czyni nas „cichymi” bardziej wrażliwymi na dobre samopoczucie. Ekstrawertycy natomiast są na to mniej wrażliwi, więc onimogą potrzebować więcej uderzeń dopaminy, aby się nasycić. Dlatego „ekscytujące” sytuacje, takie jak duże imprezy lub wydarzenia networkingowe, mogą być wyczerpujące dla introwertyków — szybko wypełniamy swój limit towarzyski i jesteśmy gotowi wrócić do domu.

(Przeczytaj więcej o naukowych podstawach wyjaśniających, dlaczego introwertycy uwielbiają być sami. )

Możesz prosperować jako introwertyk lub osoba wrażliwa w głośnym świecie. Zapisz się do naszego newslettera. Raz w tygodniu będziesz otrzymywać inspirujące wskazówki i spostrzeżenia na 9 znaków, że w końcu jesteś gotowy na nowy związek swoją skrzynkę odbiorczą. Kliknij tutaj, aby subskrybować.

2. „Moje hobby, które spędzam w samotności, ładuje moją energię”.

Mam wiele hobby i zainteresowań, co jest dość powszechną „dolegliwością” introwertyka. Mój twórczy ogień budzi się do życia, gdy jestem sam; Kiedy czytam lub piszę dziennik, czuję się bardziej „prawdziwym” sobą niż wtedy, gdy jestem na imprezie. Dlatego niezwykle ważne jest poświęcenie wystarczającej ilości czasu na moje hobby. Wypróbowywanie nowych przepisów, słuchanie podcastów, zabawa aparatem i spacery na łonie natury to rzeczy, o których marzę cały dzień i to zajęcia, do których chętnie wracam, gdy skończę pracę. Ale nie mogę tego zrobić, kiedy jestem zajęty kontaktami towarzyskimi i na tę myśl wpadam w panikę. ( Co się stanie, jeśli nigdy nie przejrzę stosu książek na nocnym stoliku? Ech! ) W końcu czas jest ulotny, a jest tak wiele terytorium do mentalnego zbadania. Co ważniejsze, te zajęcia to nie tylko „hobby” – dzięki nim doładowuję swoje siłyenergia jak introwertyk.

3. „Czasami potrzebuję czasu, żeby po prostu być ”.

Będę szczera: kocham ludzi, ale bardziej kocham przebywać ze mną — a tak nie jest Nie sądzę, że to źle się tak czuć. Kiedy jestem sam, nie muszę uważać na to, co mówię. Nie muszę marnować energii na bycie energiczną i zabawną. Nie muszę być słuchaczem, pomagać nikomu w jego problemach, odczuwać jego bólu (czego jako osoba bardzo wrażliwa nie mogę wyłączyć). Kiedy jestem sam, mogę robić, co chcę. Nie muszę nikogo dostosowywać ani nawet brać pod uwagę niczyich potrzeb.

Chcę tylko czasem pomyśleć o sobie . Kiedy spędzam czas sam, mogę zachować się głupio i nie czuć się oceniany. Nie muszę się wysilać, żeby znaleźć temat do rozmowy – po prostu mogę być. Ze sobą jestem spokojny; to jak powrót do domu. To pocieszające i łatwe.

Myślę, że każdy potrzebuje — i na to zasługuje — takiego czasu.

Uwielbiam 10 podstawowych rzeczy, które wszyscy nowożeńcy muszą wiedzieć przebywać z wami, moi ekstrawertyczni przyjaciele, ale mój umysł i ciało potrzebują chwili odpoczynku — i nie zamierzam już przepraszać za to. W końcu to moje 13 Flirt z kontaktem wzrokowym krok po kroku, aby jak najszybciej przyciągnąć czyjąś uwagę! życie i to ja decyduję, jak je spędzić. Mam tylko nadzieję, że zostaniesz i pokochasz mnie za to, kim jestem, nawet gdy mam introwertycznego kaca. Ponieważ, drodzy przyjaciele, może nie mam ochoty spędzać czasu w każdy weekend, ale obiecuję, że zawsze będę przy tobie .

Możesz chcieć:

21Oznaki, że jesteś osobą bardzo wrażliwą
6 rzeczy, które robi Twój biurowy introwertyk, które mogą wydawać się niegrzeczne, ale tak nie jest
8 introwertycznych bohaterów telewizyjnych i ich typy osobowości Myers-Briggs

Uczestniczymy w programie partnerskim Amazon.