Telefonofobia to intensywny strach przed rozmową przez telefon i jest on prawdziwy

Dla osób cierpiących na telefonofobię konieczność wykonywania lub odbierania połączeń telefonicznych jest naprawdę przerażająca.

Telefon zmienił sposób komunikowania się ludzi. Odległość nie może już oddzielać rodziny i przyjaciół. Telefon 6 zmagań z wychowywaniem introwertycznych dzieci jako introwertyczny rodzic pomógł zjednoczyć globalną społeczność i pozostaje bezcenny do użytku osobistego. Jego wynalazek uratował także życie niezliczonej liczby osób.

Dobrze znam zalety tego sprytnego urządzenia. Rzeczywiście nie wyobrażam sobie świata bez telefonów – po prostu ich nie lubię w moim świecie. Wielu introwertyków nie cierpi rozmawiać przez telefon, ale mój problem jest głębszy. Mam specyficzny lęk, zwany telefonofobią. Tak, to prawda; jest to związane z lękiem społecznym. Wykonywanie lub odbieranie połączeń jest dla mnie naprawdę przerażające.

Jako dziecko miałem problemy z komunikacją, ponieważ brakowało mi pewności siebie. Często byłem chory i musiałem dzwonić do kolegi z klasy, aby otrzymać zadanie domowe na dany dzień. Oto niektóre z moich najwcześniejszych wspomnień związanych z paniką związaną z wykonaniem połączenia.

Jako osoba dorosła pracowałam na kilku stanowiskach biurowych, zajmując się trudnymi klientami przez telefon. No wiesz, taki, który wyzywa na ciebie szefa albo wybucha, bo jest sfrustrowany obsługą. Kilka lat tego przekonało gremlina w mojej 6 rzeczy, które rozumieją tylko introwertycy głowie, że telefony wiążą się z niepokojami i problemami.

Ten gremlin wciąż żyje i ma się dobrze. Czasami ten goober działa mi na nerwy tak bardzo, że przerzucam wiadomości i nie udaje mi się uzyskać informacjiposzukiwane z połączenia. Będę szczery: są chwile, kiedy nie przebrnę przez część związaną z wybieraniem numerów.

Żeby było jasne, nie twierdzę, że wszyscy introwertycy cierpią na telefonofobię i ekstrawertycy też mogą jej doświadczyć. Dzięki moim badaniom i doświadczeniu z telefonofobią zdałam sobie sprawę, że u niektórych introwertyków pojawiają się jej objawy i chcą wiedzieć, jak sobie z tym poradzić. Oto moja historia i to, czego nauczyłem się, jak sobie z nią radzić.

Jak telefonofobia utrudnia życie

Co jest złego w e-mailach i SMS-ach? Z natury niewiele. Czasami jednak wymagany jest szybszy sposób komunikacji. Na przykład połączenie alarmowe może niemal natychmiast wezwać pomoc.

Zarządzanie telefonofobią upraszcza także normalne sytuacje. Ostatnio musiałem się przeprowadzić. W mojej okolicy wypożyczalnie były rzadkie i wydawało się, że wszyscy inni też się przeprowadzają. Kiedy dom stał się dostępny, obowiązywała zasada „kto pierwszy, ten lepszy”. Ludzie dzwonili do agentów domów, aby zarezerwować nieruchomości, a ja chodziłem w kółko wokół telefonu. Zdenerwowałem się nawet, gdy agenci zadzwonili do mnie po tym, jak wysłałem im e-mailem moje dane. Ponieważ moja fobia wymknęła się spod kontroli, szukanie domu wiązało się z intensywnym wysiłkiem i agonią.

Podobnie, jeśli cierpisz na telefonofobię, prawdopodobnie masz niekorzystną sytuację podczas rozmów kwalifikacyjnych, w relacjach osobistych, lub rozwijanie własnego biznesu.

Możesz prosperować jako introwertyklub wrażliwą osobą w głośnym świecie. Zapisz się do naszego newslettera. Raz w tygodniu będziesz otrzymywać inspirujące wskazówki i spostrzeżenia na swoją skrzynkę odbiorczą. Kliknij tutaj, aby subskrybować.

Jak sobie radzę z telefonofobią

Nie ma magicznego eliksiru, który leczy telefonofobię. Choć butelka gazowanej pewności siebie byłaby fantastyczna, mogę jedynie zaoferować wskazówki dotyczące podejścia, akceptacji i uzdrowienia z tego wyniszczającego strachu:

1. Zamień wstyd na akceptację.

Twój strach jest prawdziwy. Telefonofobia jest uznawana przez psychiatrów i innych specjalistów za podgrupę lęku społecznego. Niech to będzie Twoja kotwica w świecie, który często nie rozumie (a nawet wyśmiewa) cierpiących. Czasami ludzie biorą mój niepokój za szukanie uwagi, kłamstwo lub próbę uniknięcia moich dorosłych obowiązków (takich jak umawianie się na spotkania lub rozmowy telefoniczne w pracy).

Wielu telefobów, łącznie ze mną, ma trudności z wyjaśnieniem prawdy. Wiem, że w pewnych sytuacjach szanse, że ktoś uwierzy, są zerowe. W przeszłości wstyd rozkwitał i gremlin mówił: „Coś jest z tobą nie tak. Wszyscy inni odbierają telefon.”

Wstyd nie ma właściwości zbawiennych. Nie może korygować fobii. Niezależnie od tego, jak potężna jest ta emocja, zaufaj mi, gdy powiem, że jest dla ciebie całkowicie bezużyteczna. Oto, jak możesz odłożyć wstyd na półkę:

• Przyzwyczaj się do myśli, że opinia społeczna na temat telefonofobii jest błędna, nie ty .
• Zaakceptuj fakt, że opinii społecznej nie można pozytywnie zmienić w każdej sytuacji.
• Kiedy wyruszasz na drogę powrotu do zdrowia, pracuj nad byciem zadowolonym z własnych postępów i nie po to, by zadowolić kogokolwiek innego.
• Dobrze jest zdać sobie sprawę, że pełne „wyzdrowienie” nie jest przeznaczone dla każdego. W niektórych przypadkach, czego znów daję przykład, telefoby muszą radzić sobie ze swoimi lękami przez całe życie.

2. Dokształcaj się.

W ​​Internecie dostępnych jest mnóstwo bezpłatnych informacji na temat telefonofobii i jej leczenia. Gdy zaczniesz przeglądać, zdasz sobie sprawę, że nie jesteś sam ani szalony. Ten strach jest bardziej powszechny, niż mogłoby się wydawać. Jeśli szukasz od czego zacząć, oto doskonały artykuł z opisem, objawami i leczeniem.

Wspaniała wiadomość jest taka, że ​​telefonofobia dobrze reaguje na autoterapię. Mając to na uwadze, unikaj wszystkiego, co działa Ci na nerwy i wybierz ścieżkę, która wydaje Ci się właściwa i przynosi pozytywne rezultaty. Upewnij się także, że porady pochodzą od ekspertów.

W ​​moim przypadku zdecydowałem się na skuteczne leczenie wielu lęków społecznych — powolną ekspozycję. Moja fobia była tak intensywna, że ​​jedyną osobą, z którą mogłam rozmawiać przez telefon, była moja mama. Więc od tego zacząłem. Kiedy zadzwoniła, przyznałem się do ukłucia niepokoju, ale skupiłem się na usłyszeniu jej głosu i pokochaniu faktu, że żyje i ma się dobrze. Potem rozpieszczałem się filiżankąherbata. Z biegiem czasu akceptowałem innych członków rodziny, a nawet osoby dzwoniące do klientów, próbujące sprzedać ubezpieczenie samochodu.

Kiedy osiągnąłem ten punkt, podniosłem stawkę i inicjowałem rozmowy. Idąc tym samym schematem, zacząłem od telefonu do mamy. Kiedy zaczynałem umawiać się na spotkania, celowo szukałem czegoś „bezpiecznego” i tego się trzymałem. Dla mnie oznaczało to świadomość, że nie dojdzie do pogawędki (kolejny osobisty czynnik wywołujący niepokój). Rozmowa ograniczałaby się do powitania, ustalenia daty i godziny, powiedzenia „dziękuję” i „do widzenia”.

Zdecydowanie nie jestem wyleczona, ale wielokrotna ekspozycja w małych dawkach nauczyła mnie, jak wytrzymać rozmowy telefoniczne.

3. Niech to będzie Twoja wyjątkowa podróż.

Jako człowiek jesteś skomplikowaną istotą. Mieszanka doświadczeń, myśli i czynników okolicznościowych sprawia, że ​​każdy reaguje inaczej na terapię. Spraw, aby Twoja wyjątkowa sytuacja działała na Twoją korzyść, wyrzucając przez okno następujące rzeczy:

• Porównywanie się z innymi, którzy odbywają własną podróż.
• Zmuszanie się do robienia czegokolwiek, co jest wysoce niewygodne.
• Doskonałość. Regeneracja polega na postępie i utrzymaniu, a nie na robieniu wszystkiego doskonale przez cały czas! Błędy i niepowodzenia są częścią przezwyciężania wszelkich lęków.

4. Poruszaj się w wygodnym tempie.

Czy każdy postęp nie jest wartościowy, niezależnie od szybkości? Nie bardzo. Jestem pewien, że miałeścele, które zaczęły się świetnie – dowolne cele, nie tylko te związane z fobią. Być może był to cel noworoczny, z którego naprawdę byłeś podekscytowany. Atakowanie bramki z zapałem zapewnia tempo, które jest dość uzależniające. Kiedy nadejdą nieuniknione duże przeszkody, nie można ich pokonać z dużą szybkością. Ta nagła pauza jest tak frustrująca, że ​​większość celów wkrótce potem zostaje porzucona.

Niestety nowe nawyki są podatne na tego rodzaju natychmiastową satysfakcję. Ale kiedy powoli będziesz nawigować w swoich wyborach i uczuciach, może się okazać, że zmiany w zachowaniu są nie tylko pozytywne, ale i trwałe. Po prostu popchnij swoją telefonofobię we właściwym kierunku, a będziesz zachwycony, jak te szturchnięcia składają się na poważne zmiany.

Uznałem, że pomocne jest uznanie moich ograniczeń. Kiedy zacząłem wykonywać te połączenia, najpierw usiadłem, aby znaleźć przycisk paniki. Wyobraziłem sobie wybieranie numeru i zdałem sobie sprawę, że na samą myśl o nawiązaniu połączenia przewracają się kostki domina. To stało się moim tematem do szturchnięcia. W ciągu następnych dni myślałem, żeby do kogoś zadzwonić. W końcu strach osłabł, bo nic strasznego się nie wydarzyło.

Mogłem zająć się kolejnym szturchnięciem — wybrać osobę. Ponieważ czułam się komfortowo rozmawiając z mamą, ten krok był łatwiejszy. Następnym szturchnięciem było zadzwonienie do innego członka rodziny. Po raz kolejny szukałam punktu paniki i, co zaskakujące, był to strach, że wyjdę śmiesznie, bo nie mam czegomowić. Aby temu przeciwdziałać, wybrałem temat i zadzwoniłem do mojej siostry. Rozmowa przebiegła znakomicie, a ona była szczęśliwa, gdy usłyszała ode mnie wiadomość.

Zawsze rób mały krok do przodu, odkrywaj, dlaczego to jest takie przerażające, a następnie znajdź coś, co przeciwdziała lub zmniejsza postrzegane zagrożenie.

Czy kiedykolwiek nie wiedziałeś, co powiedzieć?

Jako introwertyk potrafisz być niesamowitym rozmówcą — nawet jeśli jesteś cichy i nie znosisz pogawędek. Aby dowiedzieć się, jak to zrobić, polecamy ten kurs online prowadzony przez naszą partnerkę Michaelę Chung. Kliknij tutaj, aby zapoznać się z kursem Geniusz konwersacji introwertycznej.

5. Śledź swoje cele.

Jeśli nie jesteś typem dziennika, nie ma w tym nic złego. Jest to jednak potężne narzędzie do badania każdego zakątka lęku. Ponieważ nikt nie doświadcza telefonofobii w ten sam sposób, jest to dobry powód, aby zapisać, gdzie zaczęła się Twoja i co ją dzisiaj wywołuje.

W ​​pozostałej części dziennika można zapisywać takie rzeczy, jak wszelkie osiągnięte korzystne kroki oraz nowe sytuacje, które spowodowały niepokój i dlaczego. Wkrótce będziesz miał dokładne zrozumienie tego, z czym masz do czynienia. Dziennik śledzący ćwiczy umysł, aby przestał unikać fobii, a zamiast tego pozwala ci zrozumieć i zobaczyć postęp, jaki poczyniłeś.

Wszystko będzie dobrze

Bez względu na to, czy całkowicie pokonasz ten lęk społeczny, czy nauczysz się sobie z nim radzić, zawsze pamiętaj, że będzieszw końcu dobrze. Radzenie sobie z telefonofobią nie polega na byciu doskonałym, spełnianiu Nauka wyjaśniająca, dlaczego introwertycy potrzebują czasu w samotności oczekiwań innych lub nagle pokochaniu tego, gdy dzwoni telefon!

Rób, co musisz, wygodnie, aby przenieść się do miejsca, w którym możesz coś zrobić i zabrać wzywa do poprawy codziennego życia. Zrobić to dla Ciebie. Wystarczy dokonać dziś małej zmiany.

Może Cię zainteresować:

• 7 „dziwnych” rzeczy, które robią introwertycy, są w rzeczywistości całkowicie normalne
• Dlaczego introwertycy absolutnie nie lubią rozmawiać przez telefon
• 10 szczerych wyznań introwertyka z lękiem społecznym

Ten artykuł zawiera linki partnerskie. Polecamy tylko produkty, w które naprawdę wierzymy.